Kolędy > Jam jest dudka Jezusa małego
Pie¶ń znajduje się w kancjonale z 1705 r., odpisanym póĽniej w 1754r. przez Annę Kiernick± ze Zgromadzenia S.S. Benedyktynek. Tekst, różni±cy się niektórymi zwrotkami, podajemy za Ľródłem z 1809 - "Kolęda...". Powszechnie dzi¶ znana melodia jest nieco zmieniona w stosunku do wersji wyżej wymienionego kancjonału, identyczna z zapisem M. Mioduszewskiego "Pastorałki i Kolędy" 1834r.
Jam jest dudka Jezusa małego,
Będę mu grać z serca uprzejmego.
Graj, dudka, graj, graj panu, graj
Zagram Panu w kozłowe dudeczki,
Dla Jezusa i dla Panieneczki.
Graj, dudka...
Na piszczałce i na multaneczkach,
Na bandurze, ba, i na skrzypeczkach.
Graj, dudka...
Na fujarce, na gło¶nym cymbale,
na organkach, na starym regale.
Graj, dudka...
W szałamaje i w klawicymbały,
Aż Panięciu będ± nóżki drgały.
Graj, dudka...
Już ci Panna miło nadsłuchuje,
Stary Józef rze¶ko podskakuje.
Graj, dudka...
Póki tylko w ciele moim siły,
Pótyć będę grać, mój Jezu miły.
Graj, dudka...
(przeczytano 14 320 razy)